وندی گریفیث یک مربی معتبر سلامت و تندرستی است که با ایجاد عادات بهداشتی پایدار به مادران شغلی پرمشغله کمک می‌کند تا با فریبکاری زندگی مادری شکوفا شوند. او در مورد سلامت و سبک زندگی صحبت می کند. استرس، تغذیه، ورزش، مدیریت زمان و خواب، جایی که ماموریت او کمک به مادران حرفه‌ای است تا عادت‌های سالم‌تری ایجاد کنند، که در خدمت زندگی منحصربه‌فرد هر مادر باشد.
از وندی دعوت کردم تا در پادکست تغذیه کودکان به ما بپیوندد، زیرا می‌دانستم که او به مادران پرمشغله کمک می‌کند تا زندگی روزمره مادری خود را اصلاح کنند و در عین حال از آنها برای ایجاد عادات سالم حمایت می‌کند.
در مصاحبه بیرونی بحث می کنیم:
- مادران پرمشغله معمولا با چه چیزی دست و پنجه نرم می کنند و چرا
- برخی از بهترین راه ها برای تعیین اهداف تغذیه شخصی برای بزرگسالان چیست؟
- چگونه به راحتی برنامه ریزی منو را پیمایش کنیم
- نکاتی برای مدیریت رژیم های غذایی خاص مانند رژیم های غذایی بدون لبنیات به عنوان یک خانواده
- خوب، بد و زشت در مورد تعیین عادات سالم و اهداف تغذیه به روشی که برای شما به عنوان یک مادر مناسب است.
در اینجا نگاهی به این قسمت پادکست تغذیه کودکان داریم:
می توانید کمی بیشتر در مورد مادران دوست داشتنی که با آنها کار می کنید توضیح دهید؟
بله، بنابراین من اغلب اوقات با مادران شغلی پرمشغله کار می‌کنم، و این واقعاً حول محور همه چیزها است، از جمله زندگی کاری و خانوادگی و می‌دانید، بار ذهنی ناشی از آن.
بنابراین، به عنوان یک مربی سلامت و تندرستی، فقط جنبه سلامتی چیزهایی نیست که به مادران کمک می‌کنم و جنبه سلامتی واقعاً به سمت سلامت روان متمایل می‌شود.
بنابراین این واقعاً چگونه با احساس گناه بیش از حد مادر کنار می آیید، همه چیزهایی که به والدین شاغل می رسد.
به نظر شما مادران معمولاً با چه چیزی دست و پنجه نرم می کنند؟
قطعا غرق شده است. این فقط موضوع مشترکی است که در هر مکالمه با هر مادری که در زمین بازی با آنها چت می‌کنم، یا مشتری‌ای که با آنها تماس دارم، جریان دارد.
و این اغلب به موضوع نداشتن زمان کافی مربوط می شود.
بنابراین، نیازی نیست به کسی بگویم که ما نسل فرهنگ ملتی فقیر هستیم، جایی که، می دانید، فقط برای زمان مبارزه می کنیم.
و هرگز ساعات کافی در روز برای انجام تمام کارهایی که در لیست کارهای ما قرار دارند وجود ندارد. به خصوص به عنوان مادران شاغل.
و به نظر شما چرا اینطور است؟ آیا فکر می کنید ما خیلی چیزها را جمع می کنیم؟ و ما، می دانید، اگر تلاش نکنیم و به هر چیزی که می خواهیم برسیم، احساس گناه می کنیم؟ و ما فکر می کنیم شکست خورده ایم؟
من فکر می کنم کمی از هر دو صادق است. من فکر می کنم ما ذاتاً به عنوان یک زن ساخته شده ایم که همه را بر خودمان ترجیح دهیم.
پس مادری را پیدا کنید که دستش را بالا می‌آورد و می‌گوید: «آره، من اول من را می‌گذارم». من منتظرم! تیک تاک، منتظرم. اون مامان رو نشونم بده
شما نمی توانید یکی را پیدا کنید.
بنابراین من از نظر ژنتیکی ذاتاً و همینطور فکر می کنم، شما می دانید که ما برای پرورش و مراقبت از آن تربیت شده ایم. می دانید، این یک جواهر اجتماعی واقعی است، به روشی که ما بزرگ شده ایم.
و بنابراین این واقعیت وجود دارد که ما می خواهیم از همه مراقبت کنیم و ذاتاً مردم را در مراقبت از خودمان بر خودمان ترجیح دهیم.
و سپس جامعه‌ای بود که ما اکنون در آن زندگی می‌کنیم، جایی که زندگی ما در رسانه‌های اجتماعی انجام می‌شود، و این بهترین نسخه آنها از شما و می‌دانید، حلقه‌های برجسته است.
و به عنوان مادر، ما آنجا نشسته ایم و به بهترین روزهای مردم نگاه می کنیم و آنها را با بدترین روزهای خود مقایسه می کنیم.
فقط این فشاری است که ما به خودمان وارد می کنیم. بنابراین بله، هدفی در اطراف وجود دارد که به عنوان یک جامعه از ما انتظار می رود کارهای زیادی انجام دهیم.
و وقتی در نظر بگیرید که مادران شاغل معمولاً چالش کوتاه‌ترین شش ساعت روزی که بچه‌هایشان در مدرسه هستند را دارند، و سپس باید در تمام برنامه‌های درسی اضافی جا بیفتند.
و آنها باید تمام تکالیف را انجام دهند و سپس باید این وعده های غذایی سالم را بخورند.
این چیزی است که جامعه باعث می شود احساس کنیم باید انجام دهیم، بنابراین همه این وعده های غذایی را روی میز بگذارید و همه کارها را انجام دهید و سپس باید همچنان روابط خود را حفظ کنیم و بهترین دختر و خواهر و بهترین دوست برای آن شخص باشیم. که روزهای سختی را پشت سر می گذارد و خیلی چیزها وجود دارد.
و آنچه من هر روز بیشتر و بیشتر می بینم اتفاق می افتد و واقعاً به همین دلیل است که به این حرفه و این تمایل برای کمک به مادران فراخوانده شده ام. به این دلیل است که من آن مادری بودم که واقعاً استرس داشت، واقعاً در تنهایی سوخت.
وقتی دختر کوچکم را داشتم که اکنون پنج سال دارد، پدر و مادرم را نداشتم که در همان کشور من زندگی کنند. من هیچ حمایتی از خانواده نداشتم. و بنابراین من در آن زمان کسب‌وکاری را اداره می‌کردم و فقط احساس تنهایی و غرق شدن می‌کردم و نمی‌دانستم به کجا مراجعه کنم.
فقط نمیدونستم در مورد احساسم با کی صحبت کنم. نمی‌دانستم چگونه این واقعیت را بیان کنم که با وجود اینکه دختر کوچکم این معجزه ارزشمند IVF بود که من از داشتن آن بسیار سپاسگزار بودم، اما احساس می‌کردم آنقدر پاره شده‌ام زیرا هنوز می‌خواستم از حرفه‌ام لذت ببرم و به کارم ادامه دهم.
و آن را برای موفقیت داشته باشید و فقط آن فشار و کشش مداوم بین دو خواسته را داشته باشید. همچنین می‌خواستم دوباره سالم‌تر شوم و قدرت و تناسب اندامم را پس از بارداری و فقط همه عوامل به دست بیاورم.
من فقط راهی برای برگشت وجود نداشت، کسی نبود که بتواند به من کمک کند و واقعاً جایی بود که خوب فکر کردم، من دوست دارم به آینده نگری خود اجازه دهم که آینده نگری مردم بتواند بگویم شما لازم نیست به این نقطه برسید. فرسودگی شغلی مادری که در این روزگار یک سندرم واقعی است. ما یک بیماری همه گیر در دست داریم که منظورم آن بیماری همه گیر نیست، اما در واقع منظورم آن ها در فرسودگی شغلی است و من واقعاً در مورد آن احساس اشتیاق دارم.
آیا می خواهید بدانید او در مورد تعیین اهداف تغذیه و عادات سالم برای مادران چه گفت؟
روی دکمه پخش زیر کلیک کنید.
