آیا آب استخوان برای شما مفید است؟

آبگوشت استخوان یک غذای اصلی محبوب در جامعه پالئو و بسیاری دیگر از فلسفه‌های رژیم غذایی است، زیرا اعتقاد بر این است که می‌تواند به بهبود و مهر و موم کردن روده شما کمک کند، با التهاب مقابله کند، هضم سالم را تشویق کند، از سیستم ایمنی بدن حمایت کند، عفونت میکروب‌ها را مهار کند، درد مفاصل را کاهش دهد. و التهاب، باعث تقویت استخوان ها، رشد مو و ناخن های قوی و سالم می شود. این ماده از دوران ماقبل تاریخ توسط اجداد ما مصرف می شده است و سرشار از طیف گسترده ای از مواد مغذی بسیار قابل جذب مانند گلیسین، آرژنین، پرولین، کندرویتین، گلوکزامین، منیزیم، کلسیم، پتاسیم و فسفر است. اما، همانطور که در زیر نشان خواهم داد، آب استخوان همیشه برای شما خوب نیست.

آبگوشت استخوان سرشار از گلوتامات است

همانطور که می بینید، به نظر می رسد که مزایای حاصل از آبگوشت استخوان می تواند بسیاری از مسائل مرتبط با مشکلات روده، رشد بیش از حد کاندیدا، ایمنی و موارد دیگر را هدف قرار دهد. با این حال، مهم است که توجه داشته باشید که آبگوشت استخوان دارای مقدار زیادی گلوتامات آزاد است که می تواند سطح گلوتامات شما را افزایش دهد. این می تواند برای هرکسی که مشکل گلوتامات اضافی دارد، که اغلب در افراد مبتلا به اعتیاد به قند و کربوهیدرات، اختلالات اضطراب و هراس، رشد بیش از حد کاندیدا، OCD، اختلالات طیف اوتیسم، میگرن، بیش فعالی، ALS، پارکینسون، بسیار مشکل ساز است. ، تورت، پاندا، تشنج، مولتیپل اسکلروزیس، فیبرومیالژیا، حساسیت شیمیایی متعدد، بی خوابی، خستگی مزمن، SIBO و غیره.

گلوتامات یک انتقال دهنده عصبی بسیار مهم است که مسئول تحریک سلول های مغز شما است، به طوری که شما می توانید فکر کنید، صحبت کنید، توجه کنید، اطلاعات جدید را پردازش کنید و یاد بگیرید و آن اطلاعات را در حافظه کوتاه یا بلند مدت ذخیره کنید. تحقیقات نشان می‌دهد که سطوح بالاتر هوش و توانایی‌های برتر در یادگیری و حافظه به طور مستقیم با سطوح بالاتر گیرنده‌های گلوتامات مرتبط است، اما تشنج و افزایش خطر سکته مغزی نیز در ارتباط است زیرا گلوتامات اضافی برای مغز سمی است.

به طور معمول، گلوتامات در غلظت بسیار کم در مغز وجود دارد. اگر این سطح غلظت افزایش یابد، گلوتامات تبدیل به یک اکسیتوتوکسین می شود که سلول های مغز و اعصاب را بیش از حد تحریک می کند و منجر به مرگ سلولی و التهاب عصبی می شود. همه اینها می توانند طیف گسترده ای از علائم را تحریک کنند مانند تحریک پذیری، بی قراری، اختلال عملکرد مغز، تحریک پذیری، رفتارهای وسواسی، بی خوابی، سطوح بالای اضطراب، ترس، وحشت، سردردهای میگرنی، رفتارهای خود تحریکی، میل به قند و کربوهیدرات یا مواد مخدر و الکل و موارد دیگر.

علاوه بر این، گلوتامات بالا باعث کاهش سطح گلوتاتیون می شود که در میان چیزهای دیگر برای مدیریت التهاب، سلامت روده و سم زدایی حیاتی است. و ائوزینوفیل ها را افزایش می دهد که نوعی گلبول سفید است که التهاب ایجاد می کند. و سمیت جیوه را که ممکن است در بدن وجود داشته باشد را بزرگ می کند. و باعث رشد سلول های سرطانی و تومورها می شود. علاوه بر این، میکروب ها در یک محیط غنی از گلوتامات رشد می کنند.

علاوه بر این، هنگامی که گلوتامات بیش از حد باشد، به این معنی است که GABA کمبود دارد زیرا این دو از یکدیگر تعادل دارند. گابا دقیقاً بر روی مغز اثر معکوس دارد، سلول های مغز را مهار می کند، ما را آرام می کند، آرامش می دهد، به تنظیم خواب، خلق و خو، اشتها، برانگیختگی جنسی، سیستم غدد درون ریز و سیستم عصبی خودمختار کمک می کند. در دستگاه گوارش، GABA برای انقباضات روده ها، تنظیم اسفنکتر تحتانی مری و حمایت از مقادیر کافی IgA، آنتی بادی هایی که برای دفاع از روده و سایر پوشش های مخاطی در برابر عوامل بیماری زا مورد نیاز هستند، ضروری است.

تعادل گابا و گلوتامات ممکن است توسط عوامل مختلفی مانند مصرف مواد مخدر یا الکل، شکر، غلات، غذاهای نشاسته ای بالا، کافئین، شکلات، بنزودیازپین ها، سطوح ناکافی سروتونین، شیرین کننده های مصنوعی، نیکوتین، افزودنی های غذایی، رنگ ها و طعم دهنده ها مختل شود. و کلسیم اضافی علاوه بر این، بدن ممکن است در تنظیم تعادل بین این دو به دلیل کمبود آنزیمی به نام GAD که برای تبدیل گلوتامات به GABA مورد نیاز است، مشکل داشته باشد. آنزیم GAD می تواند توسط ویروس ها، کاندیدا و سایر میکروب ها، مشکلات متیلاسیون، اختلال در چرخه کربس، نارسایی لوزالمعده، کمبود B6 که به عنوان کوفاکتور با آنزیم GAD برای ایجاد GABA مورد نیاز است و پلی مورفیسم های ژنتیکی مهار شود.

بنابراین، در برخی موارد، سطح گلوتامات ممکن است به اندازه ای کاهش یابد که فرد بتواند از مزایایی که آب استخوان ارائه می دهد، بهره مند شود، اما معمولاً اینطور نیست. در صفحه زیر می توانید در مورد نحوه تعادل گلوتامات و گابا بیشتر بدانید. برخی از افراد تمایل ژنتیکی به تعداد بیشتری گیرنده های گلوتامات نسبت به دیگران دارند و برخی از مسائل ذکر شده ممکن است به سختی حل شوند. وقتی اینطور باشد، آن‌ها همیشه تمایل دارند سطوح بیش از حد گلوتامات داشته باشند و باید در طول عمر موادی را که باعث افزایش بیشتر گلوتامات می‌شوند، مانند آبگوشت استخوان، تعدیل کنند.

گلوتامات رابطه پیچیده و پیچیده ای با انسولین دارد. هنگامی که گلوتامات بالا می رود، پاسخ انسولین را تحریک می کند. با این حال، گلوکز در سیناپس ها برای کنترل گلوتامات مورد نیاز است، بنابراین، وقتی انسولین سطح گلوکز را بسیار پایین می آورد، سطح گلوتامات دوباره افزایش می یابد. این بدان معنی است که حفظ تعادل بین گابا و گلوتامات برای مدیریت سطح قند خون و انسولین بسیار مهم است و هر غذایی که گلوتامات را افزایش دهد می تواند بر این فرآیند تأثیر بگذارد.

آبگوشت استخوان دارای هیستامین بالایی است

علاوه بر این، آب گوشت استخوان دارای هیستامین بسیار بالایی است، که آن را برای افرادی که هیستادلیا (هیستامین بالای مغز) یا عدم تحمل هیستامین دارند، انتخاب بدی می کند. هیستامین همچنین یک انتقال دهنده عصبی مهم است که در آن به کنترل چرخه خواب/بیداری، خلق و خو، یادگیری، اشتها، میل جنسی، دمای بدن، حافظه، حساسیت درد، تعدیل آزادسازی سایر انتقال دهنده های عصبی مهم مانند دوپامین، سروتونین و نوراپی نفرین کمک می کند و ثبات را حفظ می کند. در سیستم غدد درون ریز، و خیلی بیشتر. در سایر قسمت های بدن، هیستامین جزء ضروری تولید اسید معده، تحریک قلب، گشاد شدن عروق، اکثر انقباضات ماهیچه صاف و پاسخ ایمنی است.

با این حال، هنگامی که هیستامین بیش از حد باشد، مجموعه وسیعی از اثرات منفی مانند مسابقه مغزی، سطوح بالای ترس غیرقابل توضیح، میل جنسی بیش از حد، رفتارهای وسواسی، اضطراب، بیش فعالی، رفتار پرخاشگرانه، اعتیاد جنسی و قمار، افسردگی و یا کهیر، عطسه، آبریزش بینی و چشم ها، خارش، التهاب، بیماری حرکت، سردردهای میگرنی، اسهال، خستگی، یبوست، بی خوابی، درد شکم و تورم.

هیستامین اضافی می تواند ناشی از طیف گسترده ای از عوامل و همچنین رشد بیش از حد باکتری های تولید کننده هیستامین در دستگاه گوارش، رشد بیش از حد کاندیدا، کمبودهای تغذیه ای، متیلاسیون مختل، حساسیت های غذایی، ناکافی بودن آنزیم های DAO و HNMT باشد که برای شکستن آن لازم است. پایین و پلی مورفیسم های ژنتیکی. بنابراین، گاهی اوقات افرادی که با هیستامین بالا مشکل دارند، می توانند سطح خود را به اندازه ای کاهش دهند که بتوانند غذاهایی مانند آب استخوان را به راحتی مصرف کنند، اما شاید نه. در صفحه زیر می توانید در مورد بررسی هیستامین بالا بیاموزید. با این حال، گاهی اوقات هیستامین بالا ممکن است یک مشکل مادام العمر باشد و محدود کردن غذاهای پر هیستامین به طور مداوم مورد نیاز است.

هیستامین اضافی و/یا گلوتامات باعث ایجاد عدم تعادل در سیستم عصبی خودمختار می شود که بدن را در حالت برانگیختگی مزمن سمپاتیک قرار می دهد. هنگامی که سیستم عصبی سمپاتیک، که به عنوان سیستم پاسخ به استرس نیز شناخته می شود، فعال می شود، این نیز منجر به طیف گسترده ای از اثرات منفی مانند ضعف ایمنی، تولید اختلال در اسید معده و آنزیم های گوارشی، مهار هضم و جذب مواد مغذی، سرکوب سروتونین می شود. افزایش سطح گلوکز خون، تخریب باکتری های سالم روده، مهار کمپلکس حرکتی در حال مهاجرت و بسیاری موارد دیگر. همه اینها می تواند باعث رشد بیش از حد کاندیدا و سایر میکروب ها، تخریب سلامت یا تشدید شرایط موجود شود.

آبگوشت استخوان SIBO را تغذیه می کند

آبگوشت استخوان همچنین حاوی موکوپلی ساکارید از بافت مفصل و غضروف استخوان است که ماده ای است که رشد بیش از حد باکتری روده کوچک (SIBO) را تغذیه می کند. این باعث می شود که رشد بیش از حد به طور قابل توجهی بدتر شود و می تواند به سختی تغییر کند.

کارشناسان SIBO توصیه می کنند آبگوشت را از گوشت تهیه کنید نه از استخوان. بنابراین این جایگزینی است که می توانید امتحان کنید. با این حال، مطمئن شوید که هیچ استخوانی به گوشت متصل نیست، زیرا هر مقدار استخوان باعث افزایش هیستامین و گلوتامات می شود. علاوه بر این، پختن آهسته هر گوشتی برای مدت طولانی باعث افزایش هیستامین و گلوتامات می شود. من متوجه شدم که باید کمتر از 1 ساعت و 15 دقیقه زمان پخت بمانم تا از افزایش آن جلوگیری کنم.

بنابراین، همانطور که می بینید، مصرف آب استخوان همیشه برای شما مفید نیست. برای افرادی که مشکلات فوق الذکر دارند، می تواند کاملاً مضر باشد و باید از آن اجتناب شود. از قضا، در این شرایط، در واقع می تواند باعث یا تشدید برخی از شرایطی شود که به عنوان شفابخش تبلیغ می شود. من اغلب با مشتریانی کار می‌کنم که با پیروی از رژیم‌های غذایی که مصرف غذاهایی مانند آبگوشت استخوان را تشویق می‌کنند، سلامتی خود را با شکست بسیار زیادی مواجه کرده‌اند، زیرا هیچ‌کس به آنها درباره خطرات بالقوه و موارد منع مصرف آموزش نداده است. من در مورد این مسائل از طریق تجربه شخصی خودم یاد گرفتم زمانی که یک جرعه بسیار کوچک آب استخوان باعث شد که بلافاصله لب و زبانم بی حس شود، تپش شدید قلب و اضطراب ایجاد شود و من فوراً دچار میگرن شدم. من حتی نمی توانم غذایی که استخوانی دارد بپزم، باید گوشت را از استخوان جدا کنم وگرنه گوشت هم همین کار را می کند. اگر به شدت به هیستامین یا گلوتامات حساس هستید، باید قبل از پختن، استخوان را از تمام گوشت جدا کنید.

اگر مشکلی با گلوتامات یا هیستامین اضافی ندارید و مطمئن هستید که SIBO یا هر اختلالی که ممکن است با SIBO مرتبط باشد (به عنوان مثال IBS، GERD، سوزش سر دل، اختلالات خودایمنی) ندارید، ممکن است آب استخوان برای شما مفید باشد. اگر مطمئن نیستید، هنگام مصرف به علائم خود توجه زیادی داشته باشید و پاسخ خود را زیر نظر بگیرید. در بیشتر موارد، علائم منفی به سرعت ایجاد می شود و آشکار خواهد شد که باعث ایجاد مشکل می شود. با این حال، گاهی اوقات علائم ممکن است به تدریج ایجاد شوند، زیرا بار هیستامین و/یا گلوتامات در طول زمان افزایش می یابد. به بسیاری از افراد دستور داده شده است که با وجود بدتر شدن علائم، به نوشیدن آبگوشت ادامه دهند، زیرا پزشک یا یک وب سایت ممکن است ادعا کند که این یک بحران شفابخش است. من با این موضع مخالفم. محتمل ترین علت علائم منفی هیستامین، گلوتامات یا SIBO است و ادامه مصرف آن منجر به مشکلات جدی می شود. من همچنین با مشتریانی کار کرده‌ام که تا قبل از شروع مصرف آبگوشت استخوان هیچ مشکل شناخته‌شده‌ای با هیستامین یا گلوتامات نداشتند، بنابراین به نظر می‌رسد که می‌تواند محرکی برای این مشکلات نیز باشد.

استخوان های مرغ نسبت به استخوان گاو دارای گلوتامات بیشتری هستند، بنابراین برخی از افرادی که نمی توانند آبگوشت حاصل از استخوان مرغ را بنوشند، می توانند آن را از استخوان گاو بنوشند، اما نه همیشه. اگر تنها مشکل شما با آبگوشت استخوان، گلوتامات بالا و نه هیستامین بالا است، ممکن است کارساز باشد. اما هیچ تاثیری روی مسئله هیستامین نخواهد داشت. در شرایط خود من فرقی نمی کند که چه نوع استخوانی باشند، همه آنها مشکل ایجاد می کنند. و هر دو استخوان مرغ و گاو به SIBO کمک می کنند، بنابراین آن را نیز حل نمی کند.

این یک مثال عالی برای نشان دادن این است که چگونه نمی‌توانیم تصور کنیم که همه غذاهای دوستدار سرخپوشان برای همه خوب هستند و چرا رژیم غذایی سرخپوشان باید بر اساس بیوشیمی و نیازهای منحصر به فرد هر فرد فردی باشد.

اگر برای تعیین اینکه آیا آبگوشت استخوان برای شما مفید است یا برای فردی کردن رژیم غذایی یا بهینه سازی سلامتی خود به کمک نیاز دارید، امروز برای یک قرار مربیگری با من تماس بگیرید.

منابع

جوآن ماتیوس لارسون. به طور طبیعی بدون افسردگی Wellspring/Ballantine (2 ژانویه 2001)

دکتر امی یاسکو، اوتیسم: مسیرهای بهبودی. موسسه تحقیقات عصبی، LLC 2004، 2007، 2009

Siebecker، Allison، ND، MSOM، LAc، و Steven Sandberg-Lewis، ND، DHANP. رشد بیش از حد باکتری های روده کوچک: علت اغلب نادیده گرفته شده سندرم روده تحریک پذیر. نامه تاونسند فوریه / مارس 2013.